#GreekPmLive

Την Παρασκευή 5/11 συμμετείχα στην συζήτηση με τον Πρωθυπουργό της Ελλάδας με θέμα την κρίση. Υποβλήθηκαν ερωτήσεις από ανθρώπους που βρίσκονταν στο πολυχώρο HUB όσο και ερωτήσεις από πολίτες στα social media. Μπράβο στον Αρκούδο που συγκέντρωσε στο blog του όλες τις ερωτήσεις που κατά τη γνώμη του ήταν οι πλέον σημαντικές και υποβλήθηκαν μέσω του twitter. Το πλήρες κέιμενο της συνάντησης υπάρχει εδώ . Σε πολλά sites/blogs όπως αυτό θα βρείτε απολογισμό της συζήτησης αυτής με σχόλια από τους χρήστες twitter. Eχει ιδιαίτερο ενδιαφέρον να δει κανείς μαζί αυτά τα δύο για να βγάλει τα δικά του συμπεράσματα.

Ευτυχώς είμαι τυχερή και δουλευω με ανθρώπους με κατανόηση. Όταν αναπάντεχα δέχθηκα ένα τηλεφώνημα το βράδυ της Πέμπτης από το γραφείο του Πρωθυπουργού, δεν χρειάστηκε να εξηγήσω το λόγο για τον οποίον θα έλειπα την επόμενη.  Σκέφτομαι όμως ότι πολλοί άλλοι στην θέση μου δεν θα μπορούσαν να ανταποκριθούν θετικά στην πρόσκληση. Είναι κοινό μυστικό ότι την Ελλάδα οι εργαζόμενοι στον ιδιωτικό τομέα είμαστε ακόμη ψυχοπαίδια όπως επεσήμανε και ο Νick Greek .

Πηγαίνοντας είχα στο μυαλό μου ένα στόχο: Να καταφέρω να θέσω σύντομα και αρκούντος ενοχλητικά το θέμα των αλλάγων στην Παιδεία χωρίς να γίνω εριστική ή αγενής. Εξάλλου δεν βρίσκω κάποια προστιθέμενη αξία στο να υποτιμήσεις έναν συνομιλητή σου οπότε ακριβώς το ίδιο ισχύει και για τον Πρωθυπουργό της χώρας. Επειδή συνυπολόγισα και την σχετική αμηχανία επέλεξα μια όσο μπορούσα σύντομη ερώτηση, το νόημα της οποίας υπήρχε και σε twit την προηγούμενη μέρα με αφορμή την ανακοίνωση της συζήτησης.

Το πλήρες κείμενο της ερωτησής μου.

Τον περασμένο μήνα από τη Λήμνο έγινε η διακήρυξη του νέου Ψηφιακού Σχολείου. Πρέπει όμως να σας πω ότι οι πολίτες το δέχτηκαν με πολύ μεγάλη δυσπιστία και υπάρχουν καλοί λόγοι γι’ αυτό. Οι αλλαγές στην παιδεία τα τελευταία 25 – 30 χρόνια είναι πιο συχνές από ό,τι στη μόδα! Δυστυχώς.

Θα σας αναφέρω τα πειραματικά σχολεία, τα οποία δέχονται υποτίθεται τους καλύτερους μαθητές, αλλά με κλήρωση. Αυτό είναι ένα παράδοξο. Επίσης, στο νέο Ψηφιακό Σχολείο από ό,τι φαίνεται οι δεξιότητες της Πληροφορικής ταυτίζονται με τις βασικές γνώσεις χειρισμού.

Όπως καταλαβαίνετ η άποψη που έχουν οι πολίτες για ένα τέτοιο σύστημα παιδείας, δεν μπορεί να είναι και η καλύτερη. Θα περιμένουμε από αυτή την Κυβέρνηση να δούμε κάποια χειροπιαστή αλλαγή, ή θα περιμένουμε τον επόμενο Υπουργό Παιδείας να κάνει όλα αυτά που συζητάμε σήμερα; Ευχαριστώ

Αν κρίνω από την γλώσσα του σώματος ο Πρωθυπουργός αντιμετωπίζει τα θέματα της Παιδείας με μεγάλο ενδιαφέρον. Εδωσε μια σχετικά μακροσκελή απάντηση η οποία όμως δεν απαντούσε συγκεκριμένα στο πότε θα δούμε τις αλλαγές αυτές και πότε θα συμφωνήσουμε σε υπερκομματική πολιτική για την Παιδεία. Γιαυτό αποφάσισα ναζητήσω το λόγο ξανά και να διατυπώσω την αντιθέση μου.

Κύριε Πρωθυπουργέ, επιτρέψτε μου να σας πω ότι το ψηφιοποιημένο υλικό, δηλαδή τα σκαναρισμένα βιβλία δεν είναι Ψηφιακό Σχολείο. Περιμένουμε πολλά περισσότερα και περιμένουμε να τα δούμε σύντομα και θα ήθελα από εσάς μια δέσμευση για τις πρώτες χειροπιαστές αλλαγές που περιμένουμε να δούμε

Ο απολογισμός αυτής της συζήτησης περιλαμβάνει δύο όψεις.

Αρνητικά

• Η συζήτηση δεν είχε κανόνες. Θεωρούσα δεδομένο ότι θα υπάρχει περιορισμένος χρόνος για την διατύπωση ερώτησης από το κοινό (γιατί από το διαδίκτυο είναι εκ των πραγμάτων περιορισμένη η εκταση της ερώτησης. Ειδικά στον twitter η ερώτηση έπρεπε να καταλαμβάνει λιγότερους από 140 χαρακτήρες).Φυσικά το ίδιο περίμενα και για τις απαντήσεις από τον Πρωθυπουργό. Η συζήτηση θα είχε περισσότερη αξία αν οι απαντήσεις ήταν σε μορφή bullets και δεν θύμιζαν ομιλία στη Βουλή. Σε πολλές περιπτώσεις χάθηκε ο ειρμός και ξεχάσαμε την ερώτηση από τις τόσο μακροσεκλείς και γενικές απαντήσεις. Η υπαρξη κανόνων θα επέτρεπε να απαντηθούν σαφώς περισσότερες ερωτήσεις τόσο από το κοινό όσο και απο το διαδίκτυο. Ενδεχομένως θα μπορούσε να υπάρχει μια προεργασία, να ψηφιστούν οι καλύτερες ερωτήσεις σε κάθε θεματική.

• Η συζήτηση έγινε 2 μέρες πριν τις δημοτικές εκλογές. Οι πολίτες ίσως αντιμετώπιζαν μια τέτοια πρωτοβουλία με λιγότερη δυσπιστία αν γινόταν σε ανύποπτο χρόνο.

• Πολλοί χρήστες ιδιαίτερα ανώνυμοι βρήκαν την ευκαιρία να χλευάσουν την διαδικασία κάνοντας κατάχρηση του hashtag. Επειδή η επικοινωνία είναι αμφίδρομη διαδικασία μην περιμένετε να σας πάρουν στα σοβαρά όταν οι ίδιοι εκχωρείτε το δικαίωμα σας για διάλογο θίγοντας σοβαρά μεν ζητήματα αλλά με εξαιρετικά ανάρμοστο τροπο. Μην γκρινιάζετε ότι δεν ακούγεται η γνώμη σας γιατί οι ίδιοι την απαξιώνετε. Ειλικρινά θα ήθελα να ξέρω πόσοι από εσάς που χλευάζατε θα οργανώνατε ξανά μια τετοια διαδικασία όταν ξέρατε ότι θα δεχθειτε τέτοιες ερωτήσεις. Στοιχηματίζω όχι πολλοι.

Θετικά

• Ενώ είναι ξεκάθαρο ότι δεν πρόκειται να αλλάξει τίποτε επειδή ο Πρωθυπουργός της Ελλάδος απάντησε σε ερωτήσεις πολιτών ένα μεσημέρι Παρασκευής η αξία αυτής της διαδικασίας είναι ότι σιγά σιγά ανατρέπεται η πεποίθηση των πολιτών ότι ο Πρωθυπουργός της χώρας συνδιαλλέγεται μόνο με τους κομματικούς του συντρόφους. Και αυτό ελπίζω ότι θα αποτελέσει κίνητρο για τους πολίτες να σταματήσουν να ιδιωτευουν (με την αρχαιοελληνική σημασία του όρου) και να συμμετάσχουν στο δημόσιο διάλογο διατυπώνοντας την γνώμη τους. Το κίνητρο θα είναι ακόμη μεγαλύτερο αν δούμε follow-up σε παρόμοιες συζήτήσεις δηλαδή για ποια πράγματα είχαμε δεσμευτεί και τι καταφέραμε.

• Αναφέρθηκε για πρώτη φορά στον δημόσιο λόγο ένα μείζον κατά την γνώμη μου θέμα για την Ελλάδα: η αδυναμία των νεών για δημιουργία οικογένειας. Βέβαιως δεν ακούσαμε πως η Κυβέρνηση σχεδιάζει να το ανατρέψει αυτό και ούτε έχω δει να υλοποιείται κατι απο το προεκλογικό πρόγραμμα του ΠΑΣΟΚ γιαυτό το θέμα. Χάρηκα όμως πολύ που το έθεσε ο Πρωθυπουργός γεγονός που σημαίνει ότι το αναγνωρίζει. Γιατί δεν έχει κανένα νόημα να μιλάμε για το Ψηφιακό Σχολείο της επόμενης γενιάς Ελλήνων όταν όπως φαίνεται στην επόμενη γενιά δεν θα υπάρχουν και πολλά παιδιά να τα στείλουμε σχολείο.

Using Analogies in Teaching Basic Programming Concepts

I find it quite interesting to use analogies when teaching basic programming concepts to kids in K-12 level. Teachers need to encourage kids to use imagination in order to realise abstract and complex concepts such as variable, operators, algorithmic structures, arrays.To make things easier analogies are there to help you. This is the way you make a link between the existing knowledge kids have (real world and everyday life) and the learning target you wish they achieve. You can find below some of the analogies I use from time to time.

The concept of variable

In procedural languages such as QBASIC and PASCAL that are commonly used for introduction to programming a variable is symbolic reference to a computer memory location that can store values of a specific type. The variable values can be integer numbers, real numbers, logical values and alphanumeric values (characters and strings of characters). The values stored in a programming variable can change dynamically during the execution of a program.

My personal opinion is that prior knowledge from mathematics may be an obstacle given that in maths variable concept is used only as a changing quantity. and whenever I use it I didnt manage to build much understanding of the programming term variable.

I start by writing two numbers eg 5 and 2 on the board. Then I ask kids to retain the number 5 in their mental memory and then I ask them also to memorize the number 2 at the same time. So they have just stored two different values in their memory. At that point I ask them to add 1 to the first number I said.

I then summarize that they should be retaining the numbers 6 (that is 5+1) and 2 in their memory. Going further we can use these values in order to get their product for example and the result is 12. The whole process that kids have just done with their mental memory is a simile of what a computer can do with two variables. The same process can be expressed in pseudocode with the following instruction set:
a = 5;
b = 2;
a = a + 1;
product = a * b;
I also underline the fact that obviously, this is a very simple example since we have only used two small integer values, but consider that your computer can store millions of numbers like these at the same time and conduct sophisticated mathematical operations with them.
Therefore, we can define a variable as a portion of memory to store a determined value. Each variable needs a name an identifier that distinguishes it from the others, for example, in the previous commands the variable identifiers were a, b and product, but we could have called the variables any names we wanted given we dont violate the rules every programming language has.

Swapping

When teaching the bubblesort algorithm it is important that every kid understands what swapping means. Let us suppose that you have container A containing oil and container B containing water. Let us suppose we need to have water in container A and oil in container B. What we should we do ? We need a container C which will be used to store one of the liquids eg oil when we drop at the same time water the container A . Finally we carry oil tstored in the Container C into ContainerB. In my analogy I use liquid on purpose so that kids realise the need for an extra place to store the liquid in contrary to solid content where it is not fully clear.

The sequence is as following

ContainerC <— oil

ContainerA<–water

ContainerB<—oil

I draw a little bit on the board so kids have a picture of it and then I ask them to write down instructions implementing swapping between two variables a, b this time . Mission Accomplished !!!

Seymour Papert

If you asked me to tell you one person which influenced technology and computer education more than anyone else I would sure say : Seymour Papert. I have gone through his work for the first time when reading about Constructivism and I was astonished to find out that in the sixties he talked about children using computers as instruments for learning and for enhancing their creativity!

Of course people laughed at him. This is not strange since by that time computers were used by research centers or high tech companies only . He was the one to create the Logo programming language in 1967 as a tool for learning. Its features – modularity, extensibility, interactivity, and flexibility definetely serve the goal “Learning by Doing”.

Ghost in the Machine is an inspiring interview in 1999, which worth reading if you are interested in the way computers could change the way kids learn. I  was glad to learn through twitter that  Seymour Pepert was in MIT Media Lab on 5th  March 2010 working together with the Scratch team .